تایپینگ مولکولی سویه های کلستریدیوم دیفیسیل جدا شده از بیماران بستری به روش pcr-ribotyping

چکیده سابقه و هدف: عفونت ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل معضل در حال گسترشی در بیمارستان است که شیوع بالایی از آن در سال-های اخیر گزارش شده است. شناسایی منبع عفونت کلستریدیوم دیفیسیل در کنترل و جلوگیری از گسترش عفونت بیمارستانی ناشی از آن از اهمیت به سزایی برخوردار است. با توجه به اینکه روش pcr ribotyping اخیرا به عنوان روشی موثر در مطالعه اپیدمیولوژیکی سویه های کلستریدیوم دیفیسیل پیشنهاد شده است، این تحقیق انجام گرفت. روش بررسی: مطالعه در طی یک دوره 12 ماهه به صورت توصیفی صورت پذیرفت. 17 نمونه کلستریدیوم دیفیسیل از بیماران مشکوک به عفونت با کلستریدیوم دیفیسیل جداسازی گردید. تمامی نمونه های مدفوع با شوک الکل و محیط عصاره مخمر تیمار شدند. سپس از سوسپانسیون تیمار شده روی محیط اختصاصی سیکلوسرین سفوکسیتین فروکتوز آگار(ccfa) غنی شده با 5 درصد خون گوسفند به روش خطی کشت و در شرایط بیهوازی تا 5 روز انکوبه شدند. شیوع ایزوله ها تعیین و میزان واقعی آن (confidence interval) در جامعه برآورد گردید. برای تعیین هویت قطعی، ژن cdd-3و همچنین تعیین پروفایل توکسینی، ژن های tcda،tcdb با استفاده از روش pcr شناسایی شدند. جهت شناسایی ریبوتایپ بر روی نمونه های کلستریدیوم دیفیسیل بدست آمده از بیماران بستری در بیمارستان با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن های ریبوزومی pcr گذاشته شد. یافته ها: از 108 نمونه ارسالی، 17(7/15%) نمونه مثبت بود. فراوانی ایزوله های با پروفایل توکسینی a+b+ 12 (59/70%)، a+b- 1(9/5%) و a-b+ 4 (9/23%) گزارش شد. آنالیز ریبوتایپینگ ایزوله ها نشان داد که تمامی آنها دارای الگوی باندی متفاوت هستند. نتیجه گیری: به نظر می رسد که ریبوتایپ های در حال گردش در بخش های مختلف بیمارستان متفاوت بوده و عفونت ممکن است به دلیل سویه های اندوژن یا کسب سویه های بیماری زا از محیط باشد. واژگان کلیدی: کلستریدیوم دیفیسیل، توکسین، ریبوتایپینگ.